Toen we vanmorgen in alle vroegte met de auto het parkeerterrein van Sportcentrum Drachten opdraaiden zagen we al meerdere verkeersregelaars druk in de weer om auto’s en een enkele motor een geschikte parkeerplaats toe te wijzen!
Het leek in eerste instantie wat overdreven, maar gaandeweg de ochtend bleek er toch echt sprake van een heuse toeloop. Rond het middaguur kon men nauwelijks meer auto’s kwijt zodat de organisatoren moesten besluiten om de hekken naast het sportcentrum open te gooien zodat voertuigen op het grasveld achter de sporthal konden worden weggezet!!
Natuurlijk wisten de damvolgers wel dat er vandaag in de achtste ronde een cruciaal treffen op het dambord plaatsvond, maar dat er zoveel mensen een weg vonden naar Sportcentrum Drachten was zelfs voor dam-begrippen ongekend!
Het zij zo. (hint)
Sportvrienden . . .
Martijn van IJzendoorn en Jan Groenendijk groeiden met het dammen, én met elkaar, op.
In de beginjaren van hun beider dam-carrières waren de onderlinge confrontaties (op het dambord) meestal bepalend voor de eindstand van het toernooi.
Vaak was het Martijn die de volgende jeugd-damtitel voor zich opeiste; op die jonge leeftijd was het leeftijdsverschil van anderhalf jaar waarschijnlijk een belangrijke factor.
Ook Jan zal ongetwijfeld beamen dat Martijn in die jeugdcategorieën dominant was, maar, zoals een echte topsporter betaamt, liet hij het zich niet willoos aanleunen!
Jan wilde de glorie ook wel een keer, maar Martijn wilde zijn plaatsje niet afstaan en dus stuwden ze elkaar op naar grote hoogten, toernooi na toernooi, partij na partij, zet na zet!
In ieder geval, het moge duidelijk zijn dan Jan en Martijn elkaar door en door kennen.
Toch stroomden ze heel verschillend door naar de senioren-top!
Martijn liet lange tijd ‘de school voor gaan’ en klopte pas in 2017 op de senioren-dam-deur; alhoewel ‘klopte’? Nou nee, hij forceerde, tijdens het NK van 2017 (op Urk), alles wat op z’n weg kwam en (zoals we in zijn spelersprofiel ook al aangaven): Er stond niemand op de fotofinish behalve Martijn!!!
Met 3 punten voorsprong op nummer twee won (debutant) Martijn van IJzendoorn de nationale titel bij de senioren 2017!
Het was best wel verrassend dat Jan, reeds in 2015, zich wist te plaatsen voor het dam-wereldkampioenschap te Emmen!
Het WK van 2015 had eigenlijk het toernooi van Roel Boomstra moeten worden, maar die eer ging naar Jan Groenendijk!!
‘Die eer’ was overigens niet voldoende voor de wereldtitel, die ging naar de Rus Alexander Georgiev, met Jan op de tweede plaats; voor Roel bleef het brons over!
Gevolg was dat Jan, als nummer twee, de kampioen uit mocht dagen voor een match om de wereldtitel, maar dat feest ging niet door!
Georgiev voelde, om wat voor reden dan ook, niets voor die tweekamp en dus werd het een match tussen Jan en Roel om de vacante titel!!
Andere sporten . . .
Ter voorbereiding op die tweekamp vroeg Jan aan Martijn of hij zijn secondant wilde worden; dat was natuurlijk geen probleem.
De twee verdiepten zich vooral in openingen, waarvan ze hoopten dat Roel erdoor verrast zou worden! Er was echter ook tijd voor ontspanning want van alleen maar dammen word je op een gegeven ogenblik ook alleen maar stram en star!?!
Jan Groenendijk was ook een begenadigd voetballer; hij kwam terecht in diverse selecties, maar ja, om nu de hele tijd met z’n tweeën tegen een bal aan te schoppen was natuurlijk ook niet erg inspirerend!
Martijn wist wel iets anders . . .: De Sportschool!
Zo geschiedde, Martijn liep al een tijdje met gewichten te stoeien en was daardoor natuurlijk fysiek aanzienlijk sterker, maar dat verhinderde niet dat er ook bij Jan een bepaald enthousiasme ontstond!
Eigenlijk zou men op de deur van een sportschool, net zoals op een dambord, een sticker moeten plakken met een verwijzing naar de verslavingszorg, want eenmaal gegrepen komt men er nooit meer vanaf!?!
De kleine dreumesen van 15 jaar geleden zijn ondertussen stevige kerels geworden, die in staat zijn op zowel geestelijk- als op fysiek-gebied hun mannetje te staan.
Ze hadden natuurlijk ook een heel sympathiek voorbeeld, maar dit laatste geheel terzijde natuurlijk!
Dé partij . . .
En daar zaten de twee mastodonten, op woensdag 15 september 2024 in Drachten, voor hun zoveelste slag op de 100-velden!
We willen de andere dammers en hun partijen niet te kort doen, maar de meeste camera’s waren toch vooral op dit treffen gericht.
Over de technische- en tactische invulling van deze partij ontbreekt bij uw penneleur ieder inzicht; we verwijzen u graag naar de analyse van onze Eerst Hulp Bij Onwetendheid Harm Wiersma.
Ons rest nog te melden dat het duel Jan Groenendijk – Martijn van IJzendoorn eindigde in een overwinning voor de eerste; 2-0.
Ron Heusdens – Nick Waterink; het begint erop te lijken dat Waterink een Luukie aan het doen is! Een Luukie is een verwijzing naar Luuk Terweijden die tijdens het vorige NK keer op keer tegen een zeperd aan liep maar dat weerhield de West-Fries er niet van om er de volgende partij weer in te knallen alsof hij door een kudde hongerige wolven achtervolgd werd!
Daar lijkt het ook bij Waterink op en ook hij komt er, net als Terweijden, niet mee weg; 2-0.
Jitse Slump – Alexander Shvartsman; ‘it takes two to tango’ en dat was niet het geval en een polonaise werd het ook al niet: 1-1.
Roland Kreeft – Wouter Ludwig; tsja, het is soms lastig. Het komt niet vaak voor, maar soms loopt men tegen de grenzen van het penneleurschap aan: 1-1.
Anton van Berkel – Jan van der Star; wel een bijzondere partij. In eerste instantie ging de voorkeur uit naar de zwarte stand, zeker toen Harm Wiersma en sidekick Johan Teake Dekker een heel gunstige variant voor Van der Star aangaven. Deze kwam echter niet op het bord en daarna leek de partij even richting Van Berkel te kantellen, maar dat was toch ook weer niet zo: 1-1.
Wouter Sipma – Alexander Baliakin; de ‘witte’ manoeuvre via 27-21 naar veld 16 was vroeger not done (vlucht/ongelijk bekennen), maar tegenwoordig ziet men het zelfs op grootmeesterniveau! Het leidt vaak tot onverwachte situaties. Zo ook deze keer, maar hoe bijzonder ook, het evenwicht werd nimmer verbroken; 1-1.
Auke Scholma – Hein Meijer; kenners hadden op een bepaald moment wat bedenkingen bij de stand van Meijer; ‘de computer’ bleef stoïcijns: 1-1. (De uitdrukking Old Warriors laten we deze keer maar achterwege)!
Stand in het kort . . .
Groenendijk gaat nog steeds aan de leiding met 13 punten uit 8 partijen (5-3-0), gevolgde door de troika Slump, Shvartsman en Baliakin die elk maar liefst 2 punten moeten toegeven (elk 3-5-0).
Van IJzendoorn is the best of the rest!
Ronde 9 . . .
Wouter Ludwig – Auke Scholma; na een voor beide spelers ronduit onthutsende toernooistart beginnen ze nu weer wat kleur op de wangen te krijgen; niet dat de wangetjes weer glimmen, maar dat spierwitte was ook niks, dus 1-1.
Alexander Baliakin – Jitse Slump; na een bekende opening verflauwde het allemaal wat. Er werd weldegelijk gestreden, maar het was ook leerling (Slump) tegen leraar (Baliakin) en dat blijft een lastige situatie: 1-1.
Alexander Shvartsman – Wouter Sipma; opvallend genoeg speelt Sipma meestal heel goed tegen Shvartsman; hij komt vaak met voordeel ‘uit de opening’. Of dat de reden was, of dat er verder nog iets speelde, maar duidelijk was wel dat het voor Alexander niet al te ingewikkeld hoefde!
Daarom na ruim 40 zetten 1-1.
Nick Waterink – Anton van Berkel; het leek erop dat Waterink zich had voorgenomen om niet weer zo grofstoffelijk te werk te gaan! Toch zag men dat tijdens het vorderen van de partij het instinct van Nick weer die kant op wilde!!! Anton hield het hoofd koel en toen Nick zich vervolgens niet verslikte was de uitslag vredelievend: 1-1.
Martijn van IJzendoorn – Ron Heusdens; men herkent een ware topsporter aan de manier waarop hij/zij zich herpakt na een zware domper! Van IJzendoorn kreeg in de ochtendronde een geweldige uppercut te verwerken; juist op één van zijn sterkste onderdelen (het eindspel) werd hij afgetroefd door zijn levenslange concurrent!
En dan nu gewoon een collega-grootmeester onderuit te halen getuigd van de juiste mentaliteit: 2-0.
Sorry Ron, maar je moet maar zo denken, “een slechte partij is nog altijd beter dan een goede dag op kantoor”!
Hein Meijer – Roland Kreeft; De laatste mag dan nog een teenager zijn hij speelt als een volwassen kerel en handhaaft zich keurig in de middenmoot! De witspeler is samen met Wouter Sipma, ook na deze partij, ronde-teller (puntentotaal omgekeerd evenredig aan het aantal gespeelde partijen!), maar Meijer heeft nog wel een pittig programma voor de boeg; 1-1 dus.
Jan van der Star – Jan Groenendijk; na de cruciale overwinning van vanmorgen (op Van IJzendoorn) kon Groenendijk door een overwinning op Van der Star de titel praktisch gezien veiligstellen. De directe concurrenten kregen elkaar voor de kiezen met remise als meest waarschijnlijke uitslag! Dus zou een overwinning in deze partij garant staan voor maar liefst 3 punten voorsprong in de tussenstand.
Zo geschiedde, ondanks taai verzet 0-2.
Usio Conclusio . . .
Groenendijk koploper met 15 punten uit 9 partijen (6-3-0); voorwaar Roozenburgiaanse scores, of Sijbrandsiaanse, Wiersmaiaanse, Van IJzendoorniaanse . . .!
Voorwaar een aardige opsomming!!
Slump, Shvartsman, Baliakin volgen op 3 punten (allen 3-6-0); Van IJzendoorn sluit ook weer knap aan met 11 punten (3-5-1).
In de 10de ronde staat Groenendijk – Baliakin op het programma; als iemand iets meer kan dan normaal dan is het toch De Bal!?!
We gaan het zien.
Morgen, donderdag 26 september . . .
Precies om 13.00 uur vangt de 10de ronde aan.
’s Ochtends zijn er clinics van Fitter Brein, onder leiding van Renco Oostindjer, voor leerlingen van het voorgezet onderwijs
’s Middags zijn er clinics van Fitter Brein, onder leiding van Renco Oostindjer, voor leerlingen van de basisschool.
Foto’s: G. van Dijk