In het spelersprofiel over Martijn van IJzendoorn maakten we gewag van het feit dat hij tijdens zijn debuut op het (senioren-)Nederlands Kampioenschap Dammen Algemeen in 2017, op Urk, er direct met de hoogste nationale eer vandoor ging!
Drie weken voor dat toernooi was de nieuwbakken kampioen 20 jaar geworden en toen dus net geen tiener meer!
Geheel terzijde maakte uw penneleur, in het bewuste epistel, nog een opmerking over een tiener (of zoals u wilt teenager) die bij zijn debuut weldegelijk direct met de Nederlandse seniorentitel aan de haal ging!
Voor velen was dit een vraag, hoe onbedoeld ook (!?!); net zo onverwacht kwamen er bij de organisatie meerdere reacties binnen!?!
Men wees erop dat noch Ton Sijbrands, noch Harm Wiersma bij hun debuut op het senioren-NK niet de titel hadden gewonnen, alhoewel beide wel tiener waren toen ze later de titel alsnog wonnen!
Die opmerking is correct, Sijbrands was 17 jaar en Wiersma (nog net) 18 jaar toen ze zich voor het eerst Nederlands Kampioen Algemeen mochten noemen.
Ook kwam iemand met de opmerking: “Het zal wel om Herman Hoogland jr. gaan”; ook dat was niet het geval.
Hoogland (geboren in 1891) was in december 1908 wel de revelatie van zijn eerste damtoernooi om de Nederlandse senioren-titel, maar werd toen, achter Jack de Haas, tweede; pas in 1913 werd Hoogland (op 22-jarige leeftijd dus) voor het eerst nationaal kampioen.
Opvallend genoeg had Hoogland een jaar eerder al wel de wereldtitel dammen in de wacht gesleept!!
Soit . . ..
Het bevreemdde deze inktkoelie dat het correcte antwoord maar niet werd gespuid; en dat nog wel in dit kroonjaar!
Soms denkt schrijver dezes dat hij tot een uiterst minuscuul groepje dam-liefhebbers behoort dat nog enig dam-historisch besef heeft!!
Als er ooit een dammer is geweest die grote invloed heeft gehad op de ontwikkeling van onze geliefde damsport dan is dat toch zonneklaar Piet Roozenburg!!!
Hij werd geboren te Rotterdam op 24 oktober 1924 . . .; hallo (!?!), in negentienhonderdvierentwintig!!
Aanstaande zondag 24 oktober 2024 is het dus op de kop af 100 jaar geleden dat dit ‘dam-wonderkind’ werd geboren!
Dat de meeste jongeren zich niet al te veel herinneren van Roozenburg is nog daaraantoe, maar dat ook het vergrijsde gedeelte van de damwereld (en die zijn er echt!) blijkbaar geen enkel idee heeft bij de man die, zowel als partijspeler en als bestuurder, zeer grote invloed op de damsport heeft gehad is toch wel opzienbarend te noemen!
Wie was hij . . .?
De ‘koele’ cijfers: Piet Roozenburg was wereldkampioen van 1948 tot 1956; na zijn eerste wereldtitel in 1948, werd Roozenburg uitgeroepen tot: Nederlands Sportman van het Jaar (kom daar anno 2024 nog eens om . . .)!
Roozenburg was ook achtvoudig Nederlands Kampioen; de eerste titel in die reeks won hij tijdens zijn debuut in april 1943: Op 18-jarige leeftijd!
Over de invloed van Piet Roozenburg op het partijspel zelf laten we even tienvoudig wereldkampioen Alexey Chizhov aan het woord: “Ik had al veel opgestoken van grootmeesters als Sjtsjógoljev, Sijbrands, Wiersma, Gantvarg en Dybman, voordat ik een partij van Piet Roozenburg onder ogen kreeg! Dat was een schokkende ontdekking voor mij! Ineens bleek dat Roozenburg van veel ideeën, die ik van genoemde grootmeesters had leren kennen, in feite het auteursrecht had! Zo veranderde Piet Roozenburg voor mij plotseling in mijn echte, eigenlijke leraar”!
Het moge duidelijk zijn, Piet Roozenburg was een dammer van de Hors Catégorie; anderen (die hem goed hebben gekend) mogen bloemrijker woorden gebruiken in hun epistels over deze unieke dammer!!
Ook op bestuurlijk niveau heeft Roozenburg zich doen gelden.
Binnen de K.N.D.B. bracht hij het uiteindelijk tot voorzitter en dezelfde positie heeft Roozenburg een tijdlang voor de internationale dambond (F.M.J.D.) bekleed.
Daarnaast heeft Roozenburg ook nog voor de Leidse Onderwijs Instelling drie cursussen geschreven (van maar liefst 26 lessen elk!), samen met zijn vriend Jan Bom.
Ook verzorgde Roozenburg een tijdlang trainingen voor de Nederlandse topspelers.
Piet Roozenburg overleed op 27 april 2003 in zijn woonplaats Ochten.
Hopelijk zijn er dammers, of – meer nog – bestuurders, die aanvoelen dat we Roozenburgs honderdste verjaardag niet ongemerkt voorbij mogen laten gaan!
We zijn toch met z’n allen schatplichtig . . .?
Mocht u meer te weten willen komen over Piet Roozenburg dan bevelen we u graag het boek ‘Roozenburg’ aan, uitgegeven in 2005 onder redactie van Wouter van Beek en Paul Oudshoorn.
En dan sluiten we nu maar af met de woorden die Piet Roozenburg vaak bezigde: “Zo, we zijn weer even bijgepraat. Ik wilde het hier maar bij laten voor het moment”!
**********
Realiteit . . .
De realiteit ‘we zijn over de helft’ geeft ook direct een wat weeïg gevoel!
Zo’n geweldig toernooi met vrijwel alleen maar positieve aspecten moeten we binnen afzienbare tijd achter ons laten én dat willen we eigenlijk helemaal niet!!
Juist nu de eerste beschietingen achter de rug zijn en de cruciale fase wordt ingezet wil men ‘het’ vasthouden!!!
Ronde 7 . . .
Jan Groenendijk – Roland Kreeft; door, in deze ronde, een overwinning te boeken op zijn jonge tegenstrever kon koploper Groenendijk al een behoorlijke duit in het ‘overwinnings-zakje’ doen!! Maar hoe jong ook, Roland Kreeft wilde van geen wijken weten! ‘De computer’ sloeg na 43 wederzijdse zetten ineens uit in het voordeel van Jan Groenendijk, maar of dat een goed waarde-oordeel was laten we graag aan bekwamen over! De partij eindigde in elk geval in een puntendeling: 1-1.
Alexander Baliakin – Auke Scholma; wederom een confrontatie tussen twee old warriors! Ze hebben elkaar vaak op het dambord bestookt. In de eerste periode bouwde Baliakin een behoorlijke plusscore op ten koste van Scholma; de laatste 10 jaar weet Auke de partijen beter in evenwicht te houden. Nu beide spelers zich wat meer uit het hefstigste dam-strijdgewoel terugtrekken werd er door sommigen verwachtingvol naar deze confrontatie uitgezien! Eigenlijk zou men willen dat de grootmeesters, onafhankelijk van elkaar, hun gevoelens tijdens deze partij ‘op papier’ hadden gezet, want het was toch wel een bijzondere krachtmeting. Scholma trok de lijn van de laatste jaren door: 1-1.
Martijn van IJzendoorn – Hein Meijer; de zwartspeler blijft dit toernooi secuur spelen en gaat zoveel mogelijk frivoliteiten uit de weg.
Niet dat hij ‘aan het hakken’ is, maar zijn opponent mag de dans leiden! Nu kan Martijn trouwens uitstekend dansen (tenminste op het dambord!), maar deze keer was hij zeker niet leidend; Hein overigens ook niet: 1-1.
Wouter Sipma – Anton van Berkel; ooit omschreef een schaakgrootmeester zijn partij als: “Graaiend snuffelen” en daar kan men aan denken na het zien van deze partij. Elke keer vroeg de partij om aandacht, maar evenzovele malen bleek het om loos alarm te gaan: 1-1.
Jan van der Star – Wouter Ludwig; voor beide spelers gold dat ze door een overwinning weer wat kleur op de wangen zouden krijgen, maar de (vele!) blauwe plekken die ze eerder dit toernooi opliepen deden nog behoorlijk zeer. Het was verre van een oninteressante partij, maar met de puntendeling konden ze wel leven: 1-1.
Nick Waterink – Alexander Shvartsman; heel lang redde de witspeler zich uitstekend tegen de voormalige wereldkampioen; wel kreeg Nick te maken met een doorgeschoven voorpost, maar die stond er eigenlijk wel goed en dus ruilde Alexander die maar snel weg.
Toen de tijdnoodfase voorbij was (45ste zet), was er totaal niets aan de hand; tien zetten later moest de hand van Waterink de onplezierige oversteek maken: 0-2.
Jitse Slump – Ron Heusdens; de witspeler maakte vrijwel vanaf acquit duidelijk dat hij deze partij wilde winnen; als het moest met grof geweld! Heusdens gaat zo’n confrontatie niet snel uit de weg! Slump wilde van geen remise weten. Op de 58ste zet vond Heusdens het genoeg; hij forceerde door middel van een offer de puntendeling . . . bijna tenminste! U weet het ‘bijna’ betekent in topsport helemaal niets (a.k.a met lege handen): 2-0.
Usio Conclusio . . .
Ondanks maar liefst 5 remises en slechts twee winst/verliespartijen was het een enerverend dam-middagje in Sportcentrum Drachten.
Koploper Jan Groenendijk handhaaft zich met 11 punten uit 7 partijen (4-3-0). Zijn directe achtervolger Alexander Baliakin heeft gezelschap gekregen van Jitse Slump en Alexander Shvartsman; alle drie hebben 10 punten (ook alle drie: 3-4-0).
Moederziel alleen staat Martijn van IJzendoorn daar weer achter met 9 punten (2-5-0).
Woensdag 25 september . . .
Morgen om 9.30 uur vangt de 8ste ronde aan; om 15.00 uur de 9de ronde; er staan fantastische paringen op de rol!
Komt dat zien!